czwartek, 23 kwietnia 2015

Metoda Contiguous - cz. 5

Tworzenie podkroju pach





Po przerobieniu określonej liczby rzędów w tułowiu i rękawach przystępujemy do oddzielenia oczek rękawów od tułowia, łączenia przodów z tyłem oraz kształtowania podkroju pach. Początek tych działań powinien mieć miejsce na prawej stronie robótki.

Ilość nabieranych oczek na łączenie tułowia jest równa liczbie oczek całego podkroju (część B III etapu rozliczeń z 2. cz. instruktażu) plus dwa dodatkowe oczka. Te nadprogramowe oczka będą w rzędzie powrotnym przerabiane razem ze skrajnymi oczkami tułowia jako jedno oczko. Dzięki temu unikniemy dziur, które potem trudno załatać i wzmocnimy łączenie.



Łączenie tułowia krok po kroku:



1. Przerabiamy oczka lewego przodu do markera oddzielającego przód od rękawa, zdejmujemy marker, przekładamy oczka rękawa na inną żyłkę (lub kawałek innej włóczki).


2. Odwracamy robótkę na drugą stronę.


3. Metodą Knitted Cast On dobieramy oczka na podkrój pachy:

- wkładamy prawy drut w oczko leżące na lewym drucie, nabieramy nitkę i przeciągamy ją przez oczko,



- uzyskane w ten sposób nowe oczko przekręcamy i nakładamy na lewy drut,



- znów nabieramy nitkę i przeciągamy ją tworząc kolejne oczko,


- tą metodą nabieramy (ciasno!) resztę oczek (w sumie 16 + 2 oczka),
 umiejscawiając marker w połowie


 4. Po nabraniu wszystkich oczek podkroju pach przerabiamy oczka tyłu.


5. Po przerobieniu oczek tyłu dochodzimy do drugiego podkroju pach, w którym powtarzamy opisane powyżej działania, a następnie przerabiamy oczka prawego przodu, dochodząc do końca rzędu.

6. Odwracamy robótkę i przerabiamy oczka prawego przodu, zatrzymując się przed ostatnim oczkiem przodu (dziesiąte oczko przed markerem).


7. Przerabiamy dwa oczka lewe razem tak, by (patrząc na prawej stronie) ostatnie oczko tułowia leżało na pierwszym oczku podkroju.

- wsuwamy prawy drut w dwa oczka, leżące na lewym drucie, nabieramy włóczkę i przeciągamy ją przez te dwa oczka.



8. Przerabiamy kolejne oczka jako oczka lewe;
zatrzymujemy się po ósmym oczku za markerem.


9. Przerabiamy dwa oczka lewe razem tak, by (patrząc na prawej stronie) pierwsze oczko tułowia leżało na ostatnim oczku podkroju.

- przekładamy dwa oczka na prawy drut, jednocześnie je przekręcając,




- przekładamy z powrotem dwa oczka na lewy drut bez przekręcania,


- wbijamy się w oba oczka prawym drutem od tyłu,


- nawijamy włóczkę i przeciągamy ją przez te dwa oczka.


10. Przerabiamy dalej oczka aż do drugiego podkroju, w którym powtarzamy powyższe działania, a następnie przerabiamy oczka lewego przodu do końca rzędu. 


Kształtowanie podkroju pach za pomocą rzędów skróconych


Sweter na zapinanie


Od kolejnego rzędu (na prawej stronie roboty) rozpoczynamy kształtowanie podkroju pach za pomocą rzędów skróconych. O technice wykonania rzędów skróconych z zawijaniem oczek obszerniej pisałam TUTAJ, dlatego teraz pokażę tylko jak to skracanie przebiega.

W tym miejscu należy znów zerknąć do notatek z części B z III etapu obliczeń, zawartego w 2. cz. instruktażu. Dla przykładu użyję moich obliczeń.



Ilość oczek całego podkroju = 16
Ilość oczek podstawy pachy = 8 (4 przód i 4 tył)
Wysokość podkroju = 10 rzędów
Ilość zawijanych oczek = 4





Rzędy będą skracane po jednym oczku, najpierw na lewym przodzie, potem naprzemiennie na prawym i lewym tyle, na końcu na prawym przodzie. Ostatni rząd (powrotny) zamyka kształtowanie podkroju pachy.





Lewy przód:

1 rząd: zawijam ósme oczko przed markerem M1, odwracam robótkę
2 rz.: wracam na początek,
3 rz.: przerabiam 8.o. przed M1 razem z zawinięciem i zawijam siódme oczko (następne po zawiniętym oczku) przed markerem M1,
4 rz.: wracam na początek,
5 rz.: przerabiam 7.o. przed M1 razem z zawinięciem i zawijam szóste oczko przed markerem M1,
6 rz.: wracam na początek,
7 rz.: przerabiam 6.o. przed M1 razem z zawinięciem i zawijam piąte oczko przed markerem M1,
8 rz.: wracam na początek,
9 rz.: przerabiam 5.o. przed M1 razem z zawinięciem i bez zawijania dziergam dalej, przechodząc do oczek tyłu.


Tył:

1 rz.: zawijam ósme oczko przed markerem M2, odwracam,
2 rz.: zawijam ósme oczko przed markerem M1,
3 rz.: przerabiam 8.o. przed M2 razem z zawinięciem i zawijam siódme oczko przed markerem M2,
4 rz.: przerabiam 8.o. przed M1 razem z zawinięciem i zawijam siódme oczko przed markerem M1,
5 rz.: przerabiam 7.o. przed M2 razem z zawinięciem i zawijam szóste oczko przed markerem M2,
6 rz.: przerabiam 7.o. przed M1 razem z zawinięciem i zawijam szóste oczko przed markerem M1,
7 rz.: przerabiam 6.o. przed M2 razem z zawinięciem i zawijam piąte oczko przed markerem M2,
8 rz.: przerabiam 6.o. przed M1 razem z zawinięciem i zawijam piąte oczko przed markerem M1,
9 rz.: przerabiam 5.o. przed M2 razem z zawinięciem i bez zawijania dziergam dalej, przechodząc do oczek prawego przodu.

Prawy przód:

1 rz.: przerabiam oczka do końca rzędu, odwracam,
2 rz.: zawijam ósme oczko przed markerem M2,
3 rz.: wracam na początek,
4 rz.: przerabiam 8.o. przed M2 razem z zawinięciem i zawijam siódme oczko przed markerem M2,
5 rz.: wracam na początek,
6 rz.: przerabiam 7.o. przed M2 razem z zawinięciem i zawijam szóste oczko przed markerem M2,
7 rz.: wracam na początek,
8 rz.: przerabiam 6.o. przed M2 razem z zawinięciem i zawijam piąte oczko przed markerem M2,
9 rz.: wracam na początek.

Rząd powrotny:
  
10 rz.: przerabiam 5.o. przed M2 razem z zawinięciem, dziergam dalej, przerabiam 5.o. przed M1 razem z zawinięciem, po czym dziergam do końca rzędu.


Sweter przerabiany na okrągło


Nie rozpiszę tego zagadnienia dokładnie, ponieważ nie testowałam tego wariantu (głównie robię swetry na zapinanie), ale wyobrażam sobie, że niezależnie od tego, gdzie znajduje się początek okrążenia (przód, tył), skracanie rzędów przeprowadza się tak jak w tylnej części swetra na zapinanie, poruszając się naprzemiennie pomiędzy markerami najpierw w jednej części tułowia, a następnie w drugiej.




Od kolejnego rzędu przerabiamy dalszą część swetra w dół tułowia według własnego pomysłu.




W kolejnej, ostatniej części opisu metody contiguous pokażę jak uformować rękawy na odcinku podkroju pach.

Poniżej wstawiam linki do pozostałych części opisu:


Metoda Contiguous - cz. 1 (opis metody i potrzebne narzędzia).
Metoda Contiguous - cz. 2 (część teoretyczna - obliczenia).
Metoda Contiguous - cz. 3 (nabieranie oczek początkowych z plisy).
Metoda Contiguous - cz. 4 (dodawanie oczek w skosach ramion i rękawach).
Metoda Contiguous - cz. 6 (rękaw w miejscu przylegającym do podkroju pachy).

4 komentarze:

  1. Super metoda.Wspaniałe opracowanie, zrozumiałe nawet dla amatorki dziergania takiej jak ja. Wszystkie Pani prace są piękne.Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Pani Renato, jestem zachwycona pani instrukcja. Z pewnoscia wykorzystam ja przy mojej piewszej probie dziergania swetra metoda C. Bardzo dziekuje za udostepnienie na stronie. Serdeczne pozdrowienia.

    OdpowiedzUsuń
  3. Wspaniałe opracowanie. Wszystko staje się bardziej zrozumiałe. Dziękuje że poświęciła Pani tak dużo czasu na wykonanie tego opracowania. Wszystko razem tworzy wspaniałą lekcje dla kogoś kto zaczyna robić sweter tą metodą. Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  4. Wow mega pomocny materiał :) super wytłumaczony .

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za pozostawiony komentarz :)




Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...