Dopasowywanie swetra do figury - cz. 2

Zaszewki poziome i podcięcie pod biustem - od strony teoretycznej

Dzisiejsze zagadnienie to moja propozycja dla kobiet, które mają średniej wielkości biust (np. miseczka B) i nie chcą, by swetry na nich wisiały, a z profilu biust wyglądał na mniejszy niż jest. Niestety ze swetrami jest taki problem, że najczęściej dzierga się je z włóczek, które nie mają właściwości elastycznych, przez co nie dopasowują się dokładnie do sylwetki, tylko wręcz ukrywają wszelkie delikatne krągłości. Aby tego uniknąć należy stosować dwie zasady:

1. Optyczne odcięcie biustu od reszty tułowia, np.:

- poprzez zróżnicowanie ściegów

- poprzez użycie innego (jaśniejszego) koloru lub / i włóczki o wydatniejszej strukturze.

  

- poprzez wydzierganie wąskiego pasa innym ściegiem na linii pod biustem

 

2. Zastosowanie tricków dziewiarskich poprzez użycie zaszewek poziomych i redukcję oczek na linii pod biustem.

Najlepszą metodą jest połączenie ze sobą tych dwóch zasad (optyka i tricki). Wszystkie powyżej zaprezentowane swetry właśnie tak zostały wydziergane.


Zaszewki poziome (technika wykonania w swetrach dzierganych od góry)

Tego typu zaszewki stosuje się na przodzie dzianiny na wysokości biustu. Zabieg ten jest potrzebny po to, by sweter (sukienka, itp.) ładnie dopasował się do figury, jednocześnie ją podkreślając. Figura kobieca jest tak skonstruowana, że jeśli zmierzymy odległość od ramienia do linii pod biustem (przez pierś), to przód będzie dłuższy. I właśnie tę różnicę wyrównują zaszewki.

Wykonuje się je za pomocą skróconych rzędów, a ich kąt nachylenia jest sprawą indywidualną, zależną od kształtu i wielkości biustu (albo raczej stanika). Ja lubię, gdy dzianina jest w tym miejscu zaokrąglona z obu stron biustu (na górze i na dole), dlatego stosuję dwie zaszewki o takim kształcie:

         

Jak widać na obrazku górna zaszewka ma skos u góry (nazwiemy ją zaszewką A), a dolna ma skos u dołu (nazwiemy ją zaszewką B). To co jest pomiędzy to są rzędy/okrążenia poprowadzone normalnie bez żadnego skracania.

Pierwszą w kolejce jest zaszewka A z lewego przodu, potem z prawego przodu. Po ich ukończeniu przerabiamy całe rzędy/okrążenia i rozpoczynamy zaszewkę B również na lewym przodzie, a potem na prawym.

Zaszewka A - wydłużanie rzędów od środka przodu ku liniom bocznym swetra.

Zaszewka B - skracanie rzędów od linii bocznych ku środkowi przodu swetra.


Długość zaszewek (długość ich ramion) też jest uzależniona m.in. od wielkości biustu, ale można przyjąć, że zaczynają się na linii bocznej swetra a kończą ok. 3 - 4 cm przed sutkiem. Linie boczne są umowne, bo w swetrze przerabianym na okrągło nie ma szwów. W swoich dziergawkach przyjęłam zasadę, że w momencie łączenia tyłu z przodem i dodawania oczek na pachę, oczka te należą do przodu swetra (ten nierówny podział zmieni się póżniej - na wysokości pod biustem).

Dla przykładu użyję wartości wyliczonych w 2 cz. opisu raglanu od góry.

Np. W momencie ukończenia raglanów tył i przód mają po 62 oczka. Dodaję z obu stron swetra po 4 oczka. Umieszczam markery wyznaczające linie boczne swetra tak, by tył miał nadal 62 oczka, a przód 70 oczek.

Zaszewki poziome i podcięcie pod biustem - część praktyczna

ETAP I - obliczenia

1. Zdejmujemy miarę, uzyskujemy różnicę między tyłem a przodem, po czym wynik przeliczamy na rzędy według wcześniej zrobionej próbki. Uzyskana wartość powinna być parzysta, czasem trzeba dodać lub odjąć jeden rząd w obliczeniach.

2. Uzyskaną wartość dzielimy na pół pamiętając, że wynik musi być w dwóch częściach parzysty. Czasem jednak jest to niemożliwe i wtedy robimy nieregularny podział tak, by dolna zaszewka była większa (grawitacja powoduje, że na dole biust jest okrąglejszy :)).

Np. 14 rz. / 2 = 7 rzędów - to oznacza, że zaszewka A = 6 rz., a zaszewka B = 8 rz.

 3. Dzielimy ilość rzędów każdej z zaszewek na 2, wynik wskaże nam ile razy będziemy skracać rzędy/okrążenia.

6 rz. / 2 = 3 razy

8 rz. / 2 = 4 razy

  4. Długość zaszewki w przeliczeniu na oczka należy podzielić na tyle części, ile razy będziemy skracać rzędy minus jeden.

3 razy skracać - 1 = 2 części
4 razy skracać - 1 = 3 części

I w tym miejscu dodam, żeby nie upierać się przy konkretnej długości zaszewek. Jeśli np. zaszewka powinna być długa na 11 cm i z przeliczeń wyszła nam wartość niepodzielna na tyle części ile potrzebujemy, to dodajmy lub odejmijmy kilka oczek.

np. 15 oczek nie da się równo podzielić na 2 części, ale 16 oczek i 14 oczek tak.

Podobnie w przypadku różnych wysokości zaszewek, nie każdy wynik da się podzielić. Trzeba szukać liczby, która podzieli się na oba warianty.

np. 12 lub 18 oczek podzieli się zarówno przez 2 jak i przez 3.

A zatem, jeśli przykładowo przyjmiemy, że zaszewki są długie na 18 oczek to formuła będzie następująca:

Np. przy podziale na 2 części zawiniemy 1, 10 i 19 oczko
      przy podziale na 3 części zawiniemy 1, 7, 13 i 19 oczko

ETAP II - umiejscowienie zaszewek

Zależnie od umiejscowienia biustu zaszewki powinny znaleźć się na przestrzeni między pachą a linią podbiuścia. Tego nie da się narzucić - każda kobieta sama musi dopasować ich położenie do swojego biustu. W moim przypadku zaszewkę A zaczynam ok. 2 - 3 cm poniżej pachy, a zaszewkę B kończę ok. 1 - 2 cm powyżej linii podbiuścia.

Uwaga na tylnie, pionowe zaszewki łopatkowe. Na tym obszarze przerabia się jednocześnie przednie i tylnie zaszewki.

ETAP III - tworzenie zaszewek

Kiedy mamy już wszystkie obliczenia za sobą i dodziergałyśmy już nasz sweter (sukienkę) do miejsca, gdzie należy zacząć zaszewki, to w pierwszej kolejności musimy umieścić po jednym markerze za każdym oczkiem, które będziemy zawijać przy skracaniu rzędów.


Wariant I - sweter na zapinanie:


Zaszewka A - lewy przód.  Począwszy od brzegu (plisy guzikowej) przerabiamy ścieg do pierwszego zaznaczonego oczka, zawijamy je i wracamy spowrotem. W kolejnym rzędzie mijamy zawinięte oczko, przerabiając je razem z zawinięciem i przerabiamy ścieg do kolejnego zaznaczonego oczka, zawijając je i wracając. W kolejnych rzędach robimy podobnie. Po ostatnim zawinięciu i powrocie kolejny rząd dziergamy już do końca.

Zaszewka A - prawy przód (będzie to lustrzane odbicie lewej zaszewki, oczka będą zawijane na lewej stronie robótki). Po przerobieniu całego rzędu na prawej stronie, odwracamy robótkę i przerabiamy ścieg do pierwszego zaznaczonego oczka, zawijamy je i wracamy. W kolejnych rzędach postępujemy podobnie jak w przypadku lewej zaszewki. Cały rząd powrotny na lewej stronie jest zakończeniem zaszewek A.

Kolejne rzędy (już całe)  należy wykonać w ilości obliczonej wcześniej.

Zaszewka B - lewy przód. Począwszy od brzegu (plisy guzikowej) przerabiamy ścieg do ostatniego zaznaczonego oczka (znajduje się ono na linii bocznej swetra), zawijamy je i wracamy spowrotem. W kolejnym rzędzie przerabiamy ścieg do przedostatniego zaznaczonego oczka, zawijamy je i wracamy, itd. Po wykonaniu wszystkich zawinięć przerabiamy wszystkie te zawinięte oczka razem z zawinięciami już jako cały - normalny rząd.

Zaszewka B - prawy przód (będzie  to lustrzane odbicie lewej zaszewki, oczka będą zawijane na lewej stronie robótki). Po przerobieniu całego rzędu na prawej stronie, odwracamy robótkę i  przerabiamy ścieg do ostatniego zaznaczonego oczka (na linii bocznej swetra), zawijamy je i wracamy spowrotem. W kolejnych rzędach czynimy podobnie jak w przypadku lewej zaszewki. Ostatni rząd, w którym przerabiamy już wszystkie zawinięte oczka wraz z zawinięciami jest jednocześnie ostatnim rzędem zaszewek B.


Wariant II - sweter dziergany na okrągło: 


Zaszewki A - Przerabiamy ścieg do pierwszego zaznaczonego oczka w lewej zaszewce, zawijamy je, odwracamy robótkę i przerabiamy rząd do pierwszego zaznaczonego oczka w prawej zaszewce. Zawijamy to oczko, odwracamy robótkę i przerabiamy ścieg do kolejnego oczka, przerabiając po drodze zawinięte oczko razem z zawinięciem, odwracamy, itd. Ostatni raz zawijamy oczko na prawej zaszewce, po czym odwracamy robótkę i dziergamy już całe okrążenie normalnie, przerabiając to zawinięte oczko do drugiej strony swetra już w następnym okrążeniu.

Zaszewki B - Przerabimy ścieg do ostatniego zaznaczonego oczka w lewej zaszewce, zawijamy je, odwracamy robótkę i przerabiamy rząd do ostatniego zaznaczonego oczka w prawej zaszewce. Zawijamy to oczko, odwracamy robótkę i dziergamy do przedostatniego zaznaczonego oczka, itd. Ostatni raz zawijamy oczko na prawej zaszewce, po czym odwracamy robótkę i dziergamy już całe okrążenie, przerabiając po drodze wszystkie zawinięte oczka razem z zawinięciami. To oznacza, że oczka należące do prawej zaszewki trzeba będzie przerobić od drugiej strony w kolejnym okrążeniu.

ETAP IV - redukcja oczek

Zastosowanie redukcji oczek gwarantuje dopasowanie się swetra do biustu i z profilu ładnie go podkreśla. W swetrze rozłożonym na płasko widać ją w postaci marszczeń.

Do redukcji oczek potrzebne są dwa wymiary:

1. Liczba oczek przodu na wysokości biustu (np. 70 oczek),
2. Obwód pod biustem podzielony równo na dwa (np. 56 oczek)

Odejmujemy podzielony na pół obwód pod biustem od liczby oczek przodu. Wynik pokazuje ile oczek należy zredukować na przodzie swetra.

70 - 56 = 14 oczek

Teraz wystaczy już tylko pozamykać te oczka (przerabiając po 2 oczka jako jedno) w regularnych odstępach na przodzie swetra w jednym rzędzie/okrążeniu.

W tym momencie tył i przód mają po tyle samo oczek, a sweter/sukienkę można dalej dziergać według własnego upodobania.